Sprookjeswereld

Toen we 11 jaar geleden hier waren vergeleek ik de Havel in de omgeving van Potsdam met Italië, gezien de sylhouetten van de hoge populieren die zich als cypressen tegen de lucht aftekenden. De Havel is hier geen rivier in de gebruikelijke betekenis van een meanderend stuk water, maar een aaneen- schakeling van kleine en grotere meren. Daar waar nog wel enigzins van een rivier sprake is, doorbreken de vele dode armen het doorgaande beeld. Bovendien is het langzaam, aan ons voorbij trekkende landschap zelden saai. Hoge populieren, lagere bossages en rietkragen worden afgewisseld met doorkijkjes en hier en daar een oude omgevallen dode boom die de natuurlijke staat van het landschap benadrukt. Het is ook leuk dat we alle tijd hebben. Als we varen doen we het langzaam en een klein stukje. Leggen dan rond 12 uur weer aan bij de volgende leuke plaats.

Het Werder Insel in de Havel
De huizen op het Werder Insel hebben alle kleuren

De padden schreeuwen van ’s avonds laat tot de volgende morgen wanneer het licht wordt. Doet ons denken aan de Oranjelaan waar de vijver er vol mee zat. We kennen het ritueel. Het mannetje klimt op het vrouwtje haar rug en zet zijn voorpoten om haar oksels. Hij bevrucht de eitjes wanneer die als een lang snoer uit het vrouwje komen. Die kerels zijn zo gek dat ze heel veel geluid maken en vaak ook nog eens het vrouwtje verdrinken omdat ze met meerdere tegelijk op zo’n vrouwtje springen. Het is een ruig spel. Voor ons versterkt het geluid de romantiek op het water.

Met de huidige temperaturen is varen wel beter uit te houden dan stil te liggen. Gisteren liep de temperatuur voor de derde dag op tot 35 graden. Tegen middernacht is het nog steeds 29 graden aan boord. Aan het eind van de middag kunnen we alleen maar slapen. Zelfs iets lezen lukt niet. Zo tegen de avond veren we weer een beetje op, drinken en eten wat en lezen de krant. Gelukkig was er gistermiddag wat onweer. Dat bracht heerlijk wat verkoeling.

Zonsondergang in Ketzin

Vandaag een rondje gefietst om het meer waar we nu aan liggen. Leuk om een stukje te fietsen. Je ziet in een korte tijd meer. Fietspaden zijn hier in Duitsland echter vaak niet aanwezig. Dan moet je gewoon hobbeldehobbel op de stoep fietsen met elke 50 meter een oprit. IJsje in een mooi rood gestreepte strandstoel als beloning.

Auteur: Aad en Ria Trompert

We wonen en werken vanaf juli 2017 op de Tiberius. Ieder jaar, vanaf april t/m oktober varen we over de oostzee, de kanalen en rivieren van Europa. De verhalen daarover zijn in dit blog te lezen.

4 gedachten over “Sprookjeswereld”

      1. Leuk Jos, gisteren gelukkig een stuk kunnen fietsen. Vandaag naar de supermarkt met de jas aan. Halve temperaturen t.o.v. afgelopen week. Haast Holland weer. Zijn benieuwd naar jullie nieuwe verhalen.
        Knuffels, Aad

        Like

  1. Wat een mooie beschrijving van gebied waar jullie nu varen. En wat een verschil in weer met het noorden van Groningen! Ook het weer lijkt nu dus op Italië, ‘smorgens en ‘savonds actief en ‘smidshaard een siësta. Lijkt me een goede strategie.
    Binnenkort horen/ lezen jullie weer over onze avonturen! Lfs Jos

    Like

Plaats een reactie