Dokkum en de Dokkumer Ee

15 juni 2020.

Ook aan het liggen op een leuke plek komt een eind. Na drie nachtjes is het meestal wel weer voldoende. We vertrekken dus vanuit Dokkum voor een volgende stap op onze vrijblijvende reis door Friesland. Geen grote tochten, niet naar het buitenland. Gewoon, zoals de meeste mensen, uit in eigen land. We vinden het wel heerlijk te weten dat hier in het noorden bijna geen Corona-besmettingen zijn aangetoond. Geeft toch wel een ontspannen gevoel. Zo vinden we het ook niet zo’n bezwaar om weer wat vrienden of familie te zien.

Vanuit Dokkum zijn we zaterdag de Dokkumer Ee opgevaren. Hier in Friesland noemt men de Ee de “Ieje” op een zangerige manier uitgesproken. Het is mooi op de Ee: een dromerig en wijds landschap. Alles mooi groen, ontelbare koeien in de wei. In sommige weides lijken ze wel stuk voor stuk gewassen, op andere weides zijn ze een en al koeienstront. Vlak bij zien we zelfs grote herten staan. Met prachtige geweien, zo fluwelig behaard dat je ze zou willen aaien. ‘Hertenvlees’ te koop; dat zie je in Nederland toch niet zoveel. Boven de Ee cirkelen twee zeearenden hoog in de lucht, wat zijn het toch enorme vogels. We zijn onderweg naar Leeuwarden, kunnen in de stad aanleggen. Maar, wanneer we een mooi plekje onderweg zien kunnen we ook een of twee nachten aan de Ee blijven liggen.

Ter hoogte van Raard roept Aad: kijk, daar komt nog een Pollard. Grappig, daar komen we de Neeltje Maria tegen met Gerda en Dick. We keren om en varen een stukje met ze terug. Zij hebben een favoriete plek op de Ee aan een van de Marrekriteplekken. Geweldig, die provincie Friesland heeft het wel voor elkaar hoor. Overal door heel Friesland heeft de provincie ligplaatsen gemaakt, steigertjes of kades op de meest mooie plekken, midden in de natuur. We wandelen naar Raard en langs de Ee. Hier voel je je pas welkom.

We eten met elkaar, op afstand natuurlijk en wat is het gezellig! De dag erna bellen Willem en Syl, zij zijn in de buurt van Leeuwarden en onderweg naar Dokkum; het moet niet gekker worden. Ook zij leggen aan bij de Marrekriteplek en we hebben met z’n zessen de meest leuke avond met elkaar sinds de uitbraak en het isolement door het Coronavirus. Wat hebben we dat gemist: met elkaar aan tafel en lachen. Heerlijk. Dat geeft weer hernieuwde energie.

Vanmiddag zijn we verder de Ee op gevaren en hebben in Leeuwarden een plekje aan de Stadsgracht gevonden. Sinds Leeuwarden in 2018 tot Culturele hoofdstad van Europa is benoemd, kun je hier goed vertoeven.

Auteur: Aad en Ria Trompert

We wonen en werken vanaf juli 2017 op de Tiberius. Ieder jaar, vanaf april t/m oktober varen we over de oostzee, de kanalen en rivieren van Europa. De verhalen daarover zijn in dit blog te lezen.

Eén gedachte over “Dokkum en de Dokkumer Ee”

  1. Lieve Ria en Aad, Mooi hè kan het zijn Friesland! Fijn dat jullie daar nu de tijd hebben om er van te genieten en dat het nu nog rustig is! En leuk al die onverwachte ontmoetingen! Hoe doen de knieën het Ria? Wij waren in het weekend in Maassluis bij Ineke en Job. Heerlijk van de tuin genoten. Lekker eten en tot half één ‘s nachts zitten kaarten. Een prachtige zomeravond! Ja, en deze zomer geen lange tocht heeft ook zijn charmes. Heel veel lieve groeten, ook van Rolf, 😘😘🙋🙋 Jos Verstuurd vanaf mijn iPhone

    >

    Like

Plaats een reactie