Maand: april 2021

Zaterdag 24 april,

Wel liggen al weer een week in Haarlem en zijn van plan nog een week te blijven. En dat is helemaal geen straf. Haarlem is leuk. Ria moet volgende week vrijdag voor de eerste prik naar Amsterdam en ik heb na volgend weekend een afspraak in Zaandam voor een project in Zaandijk. Gisteren hebben we met Thom en Elly in de waterleidingduinen gelopen en ’s avonds zijn we door Elly verwend met een heerlijke maaltijd. Vanavond gaan we bij Gerard en Anita eten, in de Glip. Daarvoor nemen we de Greenwheels die om de hoek staat.

Ik heb Ria’s fiets elektrisch gemaakt met een pakket van Swytch. We hebben daar ruim een jaar op moeten wachten. Door Covid liep de productie in China achter en vanwege de Lockdown in combinatie met de Brexit kwam het pakketje maar niet het Kanaal over. We geloofden er niet meer in dat we het motortje zouden krijgen. Goed, maar hij is er. Ik heb hem met veel gepuzzel op Ria’s Brompton vouwfiets gemonteerd. Dus gelijk maar eens uit geprobeerd met een ritje naar de Cruquius. Ria kon redelijk goed met de elektrische Brompton fiets overweg. Maar heeft door haar enthousiasme er eindelijk eens uit te kunnen, direct te lang gefietst met als gevolg drie dagen extra pijn in haar knieën. Volgende keer dus beter langzaam opbouwen! Zelf ben ik dinsdag op de Brompton met hulpmotor naar Bloemendaal gefietst en door de duinen terug. Dan is 22 km met een Bromton vouwfiets goed te doen.

Natuurlijk schuim ik met mijn fototoestel de binnenstad af, op zoek naar mooie plekjes. De foto van dit jaar heb ik al gemaakt:

Het is maar zelden dat je zo’n mooi leeg beeld van het centrum van de stad kunt maken. En jullie weten, ik hou van leeg. Juist in deze tijd is de stad minder bevolkt en is de kans op zo’n plaatje groter. Alhoewel het ook leuk is te zien hoe mensen zich nu anders gedragen. Ze zitten midden op de Grote Markt of op de kade van het Spaarne om hun drankje “to go” op te drinken. Nog even en dan mogen de terrassen weer beperkt open. Alhoewel de ziekenhuizen nog vol met Corona-patiënten liggen. Maar eens zien wat hier nu weer van komt…

zondag 18 april 2021

We liggen al een dag op het mooiste plekje van Haarlem. Kijken vanuit een bocht in het Spaarne, aan een kant naar de bekende Koepel en aan de andere kant naar het Teylers Museum, de spits van de Grote St. Bavokerk, en opzij naar de Burgwal…..hartje Haarlem dus. ’s Avonds verzamelen zich mensen vanuit de buurt die hier van de avondzon komen genieten. Thom en Elly hebben hier vanmiddag al in de kuip geluncht.

We werden andere jaren altijd gedwongen aan de kade te liggen waar je, opzij tegen auto’s aan kijkt. Nu liggen we aan het eind van een steigertje met de kuip in de zon en met prachtig uitzicht tot laat in de avond. We lunchen en dineren voor het eerst dit jaar weer met de tent open. Gecombineerd met het uitzicht dus “first class”. Dat kun je alleen op een boot zo organiseren.

Toen we een week geleden bij Nikos klaar waren, zijn we laat op de vrijdagmiddag naar Nieuwendam gevaren. Eerst nog wat hobbelig met de wind schuin van voren. Maar na het Paard nam de wind af. Na de Oranjesluis legden we aan op een onverwacht mooi verscholen plekje achter het Vliegenbos, tegen de pitoreske Nieuwendammerdijk aan. Omdat deze dijk vroeger direct aan de Zuidezee lag heerst er een scheeps karakter en zijn sommige houten huizen op de dijk voornaam. Gebouwd alsof ze nog een weids uitzicht op zee hebben. Achter de dijk ligt Amsterdam Noord met veel oude tuinstede van begin vorige eeuw. Het waren de woonplaatsen van de werkers in de haven, toen de eilanden in het IJ nog vol stonden met pakhuizen en werven.

Omdat de pink van mijn linker gitaarhand niet meer wil en ik hem rust moet geven, heb ik mijn schetsblok weer gepakt en teken Nieuwendam vanuit de boot.

Nieuwendam is ook een ideale uitvalsbasis voor een bezoek aan Amsterdam centrum. Met de bus en de Noordzuid-lijn ben je er in een half uurtje. Eerst ben ik alleen geweest om eens rustig foto’s van de gouden bebouwing langs de grachten te maken. Ik stap uit op Metrohalte Museumplein en loop dwars door de stad terug naar het Centraal Station. Het is ongewoon stil in Amsterdam. Nergens staan toeristen in de weg. Het licht valt prachtig op de gevels.

Op mijn verjaardag maken Ria en ik er een uitje van. We reizen met de Noordzuid-lijn dit keer een halte verder naar de Pijp. Vanwaar we terug lopen naar de Albert Cuyp. Met als doel om de lekkerste glutenvrije winkel van Amstedam te bezoeken. We kopen glutenvrije croissantjes die nog lekkerder zijn dan normale croissants en glutenvrij brood dat niet te onderscheiden is van ons dagelijks brood. We drinken natuurlijk een espresso to go. Ongezellig langs de straat. Van een echte markt op de Albert Cuyp is geen sprake. Dooie boel. Dus maar weer gauw terug naar de boot waar we van de lekkere appeltaart genieten die Ria voor mijn verjaardag heeft gebakken. Verder heb ik van Ria een prachtig geweven kimono als ochtendjas gekregen. Ik ben echt jarig.

Gisterochtend vroeg hebben we Nieuwendam verlaten om over het ongewoon rustige IJ en havens, op ons dooie akkertje naar Haarlem te varen. Als we terug, tegen de zon in kijken, spiegelen de nieuwbouw op de eilanden en de kranen van de haven zich blauwgrijs in het water.

In Haarlem blijven we nog wel een weekje. Veel te leuk. En, we hebben geen haast.

9 april 2021

Ons verblijf in Hoorn zit er weer op. Nikos en Mike hebben de door Peter gemaakte, prachtige mast geïnstalleerd, de motor en de generator een beurt gegeven en nog wat kleine klusjes gedaan. Daarvoor lagen we een paar dagen in de Schelphoek, bij Nikos zijn Jachtbedrijf. We liggen er ook nu nog even om de laaste klusjes te klaren. Peter heeft extra traptreden in de kuip en het gangboord gemaakt zodat Ria zich makkelijker op de boot kan bewegen. En we hebben uitgebreid bijgepraat met Peter en Elly.

Eerder had Peter ook al een nieuwe, luie trap voor binnen gemaakt en aan boord gebracht. Met Pasen hebben we een lang weekend in Enkhuizen gelegen. Altijd weer een prachtig havenstadje met veel ambachtelijke winkels. De bakker is voor Ria favoriet want die heeft heerlijke glutenvrije broodjes van Pastridor. Het is overal heerlijk rustig in de havens.

Uiterst langzaam varen we terug naar Hoorn om de sfeer op het water niet te verpesten. Het is windstil. We zijn de enigen in de Krabbersgatsluis en bijna alleen op het water. Een bijzondere ervaring. Er was ook wat nevel aan de horizon. Het leek of we over het water zweefden.

Als we dinsdag na Pasen richting Amersfoort rijden om naar de knieëndokter voor Ria te gaan, we de file hebben ontweken en in een dikke sneeuwstorm terecht komen, worden we in de buurt van Amsterdam door de kliniek gebeld. De orthopeed is positief getest op COVID-19. Shit. Onverrichterzake weer terug naar de boot. En het heeft al zo lang geduurd om een afspraak te maken. Gelukkig kan Ria de volgende dag bij een andere arts langs komen. Conclusie is dat Ria haar knieën te slecht zijn om niets te doen en te goed om te opereren. Gelukkig is de boot nu helemaal aangepast met luie trappen en beugels overal waar die nodig zijn. Verder moet Ria verder bij de reumatoloog om de ontsteking in haar knie te verminderen, waardoor er dan hopelijk minder vocht in blijft zitten. En daardoor de pijn wat kan verminderen.

Ook al is het rotweer, beetje winter; lijkt de natuur zich er niet veel van aan te trekken. Ondanks de harde en ijskoude wind, sneeuwstormen en hagelbuien lopen de meeste bomen gewoon weer zachtgroen uit; de meeste stinzenplantjes staan in bloei of zijn al uitgebloeid. Aad loopt een rondje en maakt prachtige foto’s van bomen die op het punt staan tot bloei tekomen. Pas wanneer je van zo dichtbij foto’s maakt, zie je plotseling hoe wonderbaarlijk die knoppen zijn samengesteld. Een zonnetje erbij en het wordt nog mooier.