Hanö

 25 augustus Het seizoen is hier in Zweden wel heel kort. Half juli begonnen hier de vakanties en nu zijn alle kinderen alweer naar school en is het rustig in de havens. Op het uitgestrekte water komen we zelfs maar een enkele boot tegen. Nu dus ook geen jonge mensen meer in de havens en geen klaterende kinderlach meer te horen. We liggen in Åhus en hebben vanaf de Stockholmse scheren al 72 uur gevaren en zo’n 750 kilometer afgelegd. En zijn dus al lekker op de terugweg. Gisteren zijn we vanuit Hanö vertrokken. Hier en daar zien we de Barracuda verschijnen. Ook in Kalmar hebben we weer bij elkaar gelegen. Toen wij op Hanö waren lagen zij in Torhamn. Ben benieuwd wanneer we ze weer zien.

We zijn blij met onze stabilisatoren. Op weg naar Hanö trok de wind onderweg aan, eigenlijk is dat bijna altijd zo. En doordat de wind uit zuid kwam, bouwden de golven zich hoog op. We gingen van oost naar west en hadden de golven van opzij. Aad vond het prima gaan, ik voelde me het laatste stuk niet op mijn gemak. Tegen zeeziek aan. Gelukkig heb ik aan Aad zo’n fijne schipper, hij kijkt tijdens het varen altijd met een gelukkige blik mijn kant op. Het in de golven varen doet hem denken aan zijn tijd bij de reddingsbrigade, leuk vindt hij dat. Dat geeft in ieder geval vertrouwen. Fijn zo samen in Zweden te mogen zijn. Het is hier overal wonderschoon. Ook nu weer.

Negen jaar geleden waren we ook op Hanö, maar dan in het voorjaar. Het eiland is eigenlijk een groot natuurreservaat, met als uitzondering het vissersdorpje Hanö zelf. Ik herinner me van toen we hier met de ONJ waren dat het een ruig eiland is, met veel herten. Toen hebben we er niet een gespot. Nu, tijdens onze wandeling door stenig gebied, wel; vijf reeën, waarvan twee met jong. Bij de vuurtoren lagen twee reebokken met een groot gewei, achter een muurtje. Waarschijnlijk om de jonge mannetjes te beschermen. Het gebied staat vol met meidoornstruiken, kamperfoelie en wilde rozenstruiken met knaloranje en rode rozenbottels. Wat is dit toch een lief haventje, met vrij veel kleine falurood geschilderde vissershuisjes. Schots en scheef aan het havenbekken geplaatst. Ook Hanö is weer zo’n overgangspunt. Na dit eiland gaan we naar het zuiden, naar Åhus en vervolgens naar Simrishamn. Het is een hele afstand, onze route en vanaf nu niet meer verstopt tussen eilandjes. Nu hebben we voorlopig alleen grotere oversteken. We kunnen morgen waarschijnlijk een stukje verder. Dan vertrekken we weer vroeg. In de ochtend staat er minder wind.

Het veer naar de overkant komt binnen