We liggen nu, na twee nachten Marker Wadden, in Enkhuizen. We willen niet terug naar Hoorn. Veel te lekker om weg te zijn. Nog een tijdje blijven zwerven. Kunnen het niet laten. Tegen de adviezen in. Alhoewel vanavond een eerste inzicht is gegeven op de versoepeling van de maatregelen, is er voor de recreatievaart geen duidelijkheid. Het beleid daarvoor wordt regionaal en per gemeente bepaald. We moeten maar een beetje zien. En dat doen we nu dan maar.
De Marker Wadden zijn mooi. Nog maar zo jong en dan al zo mooi. Wat zandduinen, enkele slik-plassen, hier en daar wat moerasandijvie, plus een oneindige horizon en er is weer een nieuw paradijs op aarde. De vogels vinden het sowieso geweldig. Er wordt driftig gebouw aan wat huisjes en enkele servicegebouwen. Allemaal in de zelfde stijl. Prachtig vergrijzend hout, maar nu nog grotendeels oranje-geel. En een prachtige folie als uitkijkpost waarvan ik maar niet genoeg krijg om hem te fotograferen. Tot aan zonsondergang toe. Alleen jammer dat ik met mijn stomme kop, de zonsondergang-foto’s, gisteravond met uiterste inspanning, in de kille noorder wind genomen, vanmorgen heb gewist. Dus jullie moeten maar je fantasie gebruiken. Het is nog rustig op de Wadden. Grote groepen, met charters aangevoerd, zijn nog niet toegestaan. En we liggen allemaal enkel aan de paar steigers die er zijn. Allemaal vriendelijke mensen. Van ons soort.
Vanmorgen op ons dooie akkertje naar Enkhuizen gegleden. Want ik moet iets versturen. En op de Wadden is geen internet. Het was vanmorgen nog rustig in de haven toen we tegen een uur of elf aankwamen. Maar inmiddels ligt de haven weer vol. Alhoewel vol nu een relatief gegeven is. Je mag hier, zoals in veel havens maar enkel liggen. En dat is maar goed ook.
Tiberius 