Wat is het toch mooi om weer op open water te varen. Ik kan mijn ogen er niet vanaf houden. De vergezichten, het glimmende, weerkaatsende water, het steeds veranderende licht. Ik vraag Ria regelmatig het stuur over te nemen zodat ik de atmosfeer nog beter kan voelen en natuurlijk foto’s kan maken. Ik spaar ze die luchten. Ben er gek op. Vanuit Muiden naar Hoorn hadden we zeer veranderende luchten. Er trokken een paar fronten over het Markermeer. Donkere wolkenpartijen, verwaaide witte vlekken, donderkoppen, nevelachtige delen waar het regende en natuurlijk de regenbogen van het water naar het water, oneindig groot.
Van Hoorn naar Enkhuizen was het haast windstil. Je kon je spiegelen in het water. De lucht liep recht door in het Markermeer. We vaarden niet maar zweefden door het universum.
Ik snap best waarom het hier in de haven van Enkhuizen weer druk is. Vijf lagen dik gestapelde rijen aan de kade. Iedereen wil die vrijheid ervaren en dat licht zien.
We liggen nu al weer een weekje in Enkhuizen en genieten van deze prachtige Zuiderzeestad. Ik kon het natuurlijk niet laten het mooiste plekje van Enkhuizen te fotograferen: de kruising van de Zuider Havendijk en de Zuiderkerksteeg waardoor de prachtige toren van de Zuiderkerk zichtbaar is.
Morgen varen we naar Kampen waarvandaan Ria maandag met de trein naar Hilversum kan. Ze zorgt daar voor een paar extra ogen bij het bezichtigen van een eventuele huurwoning voor Ivo en Lisa. Ze zijn druk op zoek naar een appartement.
Dinsdag sukkelen we naar Marknesse waar Tiberius op de kant gaat om geschilderd te worden. Wij zijn dan een maandje Friezen. Gaan in Harlingen wonen.
Tiberius 