Middelburg . Veere . Zierikzee

Ons rondje Zeeland zit er op. Na een onrustige nacht aan een steiger bij de Volkeraksluis zijn we vanochtend vroeg, in de druilerige regen, via het Hollands Diep en de Dordtsche Kil naar Dordrecht gevlucht. De noordelijke wind stond vannacht recht op het drijvende steiger. Toen Ria vanochtend even boven ging kijken, hing de zware boot voor ons, half op twee springen aan het steiger. Ik heb de mensen nog proberen te wekken maar ze gaven geen sjoege. We vertrouwden het niet en zijn voor dag en dauw vertrokken. Stel je voor dat die boot los raakt en met de wind tegen Tiberius aan klapt. De tocht over de Dordtsche Kil was onrustig met stroom tegen wind en de zware tankers die ons passeerden. Door de zuiging van de schepen stond er af en toe een golfslag op de rivier waardoor de kortere boot voor ons zich gedroeg als een duikelaartje. Hier in de haven van de Koninklijke Dordrechtse Roei- en Zeilvereniging liggen we goed. We blijven hier minimaal een week. We bezoeken donderdag de voorstelling Beefteefjes van Servaes Nelissen in Kunstmin hier in de stad. En natuurlijk is er nog veel meer te zien in deze prachtige middeleeuwse stad.

Het was heerlijk een paar dagen door Middelburg te zwerven. De stad straalt een klassieke schoonheid uit. Dat is onder meer te danken aan architect P.Verhagen die de wederopbouw van het historische centrum na het bombardement aan het begin van de tweede wereldoorlog met traditionalistische hand heeft begeleid. De stad is weer pandje voor pandje heropgebouwd waarbij de architectuur dienstbaar is aan de stedelijke ruimte. De rechtlijnig denkende modernisten spraken er schande van. Ik vind het mooi en met mij steeds meer mensen. De Markt ligt er nog steeds netjes bij nadat ik hem 20 jaar geleden heb heringericht en de auto’s van het plein verdwenen.

Vanuit Middelburg hebben we met een Greenwheels autootje nog een bezoek aan de boulevard van Vlissingen gebracht. Lekker uitgewaaid. Bij terugkomst vanuit Middelburg via het kanaal door Walcheren in het Veerse Meer zijn we op een eilandje blijven hangen. We vonden het te warm om weer in Veere te gaan liggen. Konden vanaf het eilandje wel genieten van het prachtige uitzicht op de stad.

Ook leuk om met Ria daarna door Zierikzee te wandelen. Ze heeft veel herinneringen aan de stad waar haar moeder is geboren en getogen. Ria vertelt op elke hoek van de straat wel een verhaal over de tijd dat ze hier bij haar oom en tante of oma en opa logeerde.

Ria: ‘Mijn moeder werd geboren op het hoekje van het Kraanplein, naast het Havenplein aan de oude haven, waar mijn oma een sigarettenwinkel annex snoepwinkel runde. De kinderen waren altijd in de kamer achter de winkel te vinden. Opa fietste over het hele eiland om boeren en hun werknemers te bezoeken en wekelijks loon te betalen. Ook controleerde hij aardappel- en uienoogsten. Deze verkocht hij voor de boeren nadat ze waren opgeslagen in zijn loodsen aan de haven. Later woonden opa en oma aan de Nieuwe Haven. Bij springvloed lagen de zandzakken voor de voordeur. Zo indrukwekkend dat je als kind het hele proces van eb en vloed van zo dichtbij meemaakt en ook over de watersnoodramp hoort praten.

Opa en Oma zijn dan ook geëvacueerd en hebben een maand lang in Leiden bij mijn ouders gewoond. Eenmaal per jaar, in augustus was het mosseldag en de hele kade van de Nieuwe Haven lag dan vol met vissersschepen, waar we met de hele familie bij elkaar kwamen en emmers vol mosselen kochten. Met hier en daar een allergische reactie als gevolg van het gulzige festijn.

Ook herinner ik me bezoekjes aan een tante van mijn moeder. Wat een indruk heeft die vrouw op mij gemaakt; ik denk dat ik een jaar of tien was. Zij was al heel vroeg weduwe en bleef met drie kleine kinderen achter. Om de kost te verdienen werkte ze in het weeshuis en de kinderen kwamen tussen de middag uit school daar eten. Er was waarschijnlijk weinig geld, maar toch vond ik het geweldig dat ze zulke mooie meubels had en dan dat servies! Dat wilde ik later ook! Pas later wist ik dat het meubels van Pastoe waren en dat zij waarschijnlijk een van de eersten was met het Teema servies van Iitalla. Leuk dat mijn smaak voor mooie spulletjes toen al bepaald was’.

De haven van Zierikzee was in het weekend dat we er lagen mudje vol. Wel zijn we van vrijdag op zaterdag verhuisd. De plek waar we de eerste dag lagen was direct naast een terras en de geneugten van deze nieuwe tijd is dat daar dan ook direct weer herrie vanaf komt tot 10 uur ’s avonds, waarna een luidruchtig stel nog eventjes tot na middernacht op een bankje door-feestte. Vis gekocht en Aad heeft een Zeeuwse bolus gegeten, dat hoort er natuurlijk wel bij.