29 maart 2022
We zijn een paar dagen onderweg. Liggen nu aan het Zwarte Water. Ons doel is de zuidkust van Noorwegen. Dat is haast onwerkelijk. Als je gaat vliegen boek je een vlucht op een ochtend of middag. Als je met de auto gaat maak je vooraf een keuze of je in twee of drie dagen zult reizen. Met de boot ga je onderweg en kijkt wel wanneer je er bent. Je kunt hooguit beslissen of je binnendoor of buitenom wilt gaan. Wij gaan binnendoor, over de Duitse kanalen. Die weg kennen we en is voor ons relaxed. Buitenom moet je met de wind en de stroming rekening houden. Wij tellen de sluizen.
We willen eind oktober weer terug in Amersfoort zijn. Dus hebben zeven maanden de tijd. Twee maanden heen. Twee maanden in Noorwegen en weer twee maanden terug. Een maand speling. Dat moet je hebben op het water waar je de planning meestal niet haalt.
Het vertrek van onze winterligplaats aan de Eem is heel vriendelijk. We worden niet alleen door onze mede-overwinteraars uitgezwaaid en getoeterd, ook Thijs en Marisja staan met het hele team van A.T.M. op de kade om ons uitgeleide te doen. En niet te vergeten, de ijsboer Jeroen van Vitelli zwaait naar ons naast de Kwekersbrug.
Deze eerste dag varen we de mooie Eem af. Dat is voor die dag genoeg. We genieten van het wijdse uitzicht over de Eempolder en slapen diep, weg van het stadse gerommel. De tweede dag is Harderwijk ons doel. Daar ontmoeten we Pieter en Stephanie. Verkennen met hen de oude Hanzestad en lunchen bij Da Gabriele. Gisteren liepen we na een mistige tocht Elburg binnen, waar inmiddels de zon alweer scheen. En vandaag dus naar Zwartsluis aan het Zwarte Water.
We verlaten straks het grote Hollandse water en duiken de Drentse en Duitse kanalen in.
Tiberius 