Omdat we niet verder kunnen door de stremming van het Schiffhebewerk bij Scharnebeck, hebben we besloten een paar dagen naar Hamburg te gaan. Die stad staat toch al langer op ons verlanglijstje. Tot 15.00 uur hebben we de stroom op de Elbe mee en vertrekken dus op tijd, samen met een Deens echtpaar dat naast ons in Lauenburg ligt. De sluis bij Geesthacht schut ons snel en rond de middag zijn we al in de City Sporthafen Hamburg, midden in de stad. We liggen direct onder de bekende Elbphilharmonie. Drommen mensen kijken vanaf het balkon naar beneden over de Elbe. Want dat moet je doen als je Hamburg bezoekt, zo staat in de boekjes. De prachtige nieuwe verhoogde boulevard loopt direct langs de haven. Eigenlijk dachten we in een dito prachtige haven te zullen liggen. Zo leuk, een beetje lux voor een paar dagen grote stad. Niets is minder waar, een nog oude soort werkhaven was ons plekje. Daar, waar de rondvaartboten met een rotvaart langs denderen. Verder liggen de cruise- en containerschepen aangemeerd. Een ponton naast ons geeft plek aan grote rondvaartboten waarvan twee van die afschuwelijke zogenaamde Mississippi radarboten. Met van die uit elkaar gespatte schoorstenen bovenop en witte truttige balkonhekjes rondom. ‘s Avonds, als ze met veel gekreun zijn aangemeerd worden ze als een kerstboom fel verlicht met blauwe ledlampjes. We hebben dus een paar dagen flink klotsend in een soort bordeel gelegen. Maar de stad zelf is prachtig. Een beetje Amsterdam, maar ook vooral Rotterdam. Aan de Elbe een gigantische werkhaven, van binnen een booming-city. Voor een paar dagen te voet is Hamburg eigenlijk te groot. Misschien nog eens terug, maar dan in een hotelletje. Dan moeten we wel een jaartje van te voren boeken, want blijkbaar zijn de concerten in de Elbphilharmonie al voor een jaar uitverkocht.
Na een dutje lopen we de historische Speicherstadt in. Het is een complex van pakhuizen dat op een reeks eilandjes in de rivierbedding van de Elbe is gebouwd. De eerste magazijnen, werden al in 1888 in gebruik genomen. Om ruimte voor de pakhuizen in de vrijzone van de haven te creëren werd in 1883 de hele Hamburgse wijk Kehrwieder ontruimd. Daarbij moesten niet minder dan 20.000 inwoners verhuizen. De Speicherstadt bestaat uit 15 grote magazijnblokken met zes aangrenzende gebouwen en een tussenliggend netwerk van korte kanalen met eb en vloed, waar de te beladen schepen konden aanmeren. Op oude foto’s liggen de platbodems mannetje aan mannetje op de slikkige oever.
Aan het eind van de dag eten we bij een Italiaan die zegt goed voor Ria haar dieet te zorgen, maar dat niet gedaan blijkt te hebben als Ria in de loop van de avond heftig ziek wordt. Dinsdag, wanneer we een groene route lopen en ook de voormalige Botanische tuin bezoeken, komen we bij een medisch centrum een goede glutenvrije banketbakker tegen. Ria koopt een brood en eet een taartje. Dat maakt weer veel goed. Woensdag blijft Ria op de boot. Ze heeft zere knieën en last van een wespensteek. Ik loop nog een keer door het nieuw ontwikkelde havenkwartier en de Speicherstadt. Onder andere om mijn bestaande groothoeklens te proberen. Conclusie is dat de oude Sigma 10-20mm het in prestatie lang niet haalt bij mijn nieuwe Nikon lens op de Z6……
Het is nu 11.40 uur en we zijn bij kilometerrai 577. Naderen het begin van het Elbe-Seitenkanaal. Maar gaan nog even door naar Lauenburg. Morgen zakken we af naar het zuiden, naar het Schiffhebewerk Scharnebeck, richting het Mittellandkanaal, op weg naar “huis”.
Tiberius 