vrijdag 20 mei

Reizen over het water brengt een extra dimensie met zich mee. Water geeft je een enorme vrijheid. Maar maakt je aan de andere kant ook zeer afhankelijk. Van het water en het weer. Ook wel de elementen genoemd. En die zijn niet voor de poes. Als je daar niet goed mee omgaat kan dat grote gevolgen hebben. Maar als je er wel goed mee omgaat, en je past je aan, dan is de beloning groot. Je ziel stijgt op tot het bovenmenselijke.
Blijkbaar brengt het ouder worden met zich mee dat je dat spel minder goed kan spelen. Of dat je misschien vroeger wel te roekeloos was en daardoor ver kwam. Door schade en schande dus. Ria merkt dat van ons twee het meest. Ik ga met mijn dolle kop wellicht nog te veel door roeien en ruiten. Maar natuurlijk besef ik ook steeds meer dat het minder gemakkelijk gaat. Je raakt eerder vermoeid. Je ziet het gevaar eerder. Maar de conclusie is dat we het rustiger aan gaan doen en het rondje Noorwegen wordt een rondje Denemarken.
Ik vermaak me met het verhaal van Rob en Nienke Peters over de reis met hun Hutting 40 in 2008 naar de Lofoten. Een zeer bijzondere reis van 4,5 maand. Met af en toe gewaagde stukjes. Met Tiberius zou het veel moeilijker zijn om de buitenkapen rond de Fjorden te passeren. Als ik lees hoe het er op de Hutting aan toe gaat, moet ik er niet aan denken dat we er met onze stalen, zware Tiberius, met Ria aan boord, in terecht zouden komen. Dat overleven we niet. Een Hutting is daarvoor gebouwd. Dus geen Noorwegen en toch ’n beetje Noorwegen door het lezen van het prachtige reisverhaal van Rob en Nienke. Geen beter moment om dat te doen.


We zijn van Zweden naar Denemarken overgestoken, lagen gisteren in Hundested en zijn nu de mooie Roskilde Fjord in gevaren. We onderzoeken Denemarken van binnen en van buiten. Voor Ria geeft het nu al rust. In Hundested hebben we het Knud Rasmussen-museum bezocht. Erg interessant om zijn reisgeschiedenis te lezen en de wijze waarop hij voor Denemarken Groenland en de Inuit-cultuur van de inlandse bevolking onderzocht. De haven in Hundested is ook leuk. Zoveel vissers als er liggen. Ook hele oude, vergane glorie. Er varen vooral nog hobbyvissers met kleine plastic bootjes.




Ik ben altijd jaloers op het prachtige vergrijzende hout aan woningen en in de havens in Denemarken. Dat kan niet in Nederland. Daar wordt het onbehandelde hout direct groen. In Hundested hebben ze een pier vernieuwd met prachtige grote gestapelde stenen in combinatie met het vergrijzende hout. Om van te smullen zo mooi.






De tocht over het Roskildefjord was bijzonder. In de ochtendnevel was het land rondom grijs terwijl er onweerswolken over trokken. Het gaf een Lord of the Rings- sfeertje. Erg mooi. Het is overigens oppassen. Ook al is de Fjord qua breedte te vergelijken met onze randmeren, in combinatie met een stukje Markermeer, zijn de vaargeulen vaak erg smal. We varen dan ook sommige stukjes van boei naar boei.


