Omdat het op de Greifswalder Bodden met 10 tot 15 knopen nog al knobbelig is en het bovendien een heel eind omvaren is naar Greifswald, varen we door naar Stahlbrode. Aan het begin van de Sund tussen Rügen en het vasteland. Het is gek. Als je over groter water vaart ben je je vorige bestemming helemaal kwijt. Gisteren lagen we nog in Wolgast en de dag er voor met de Nine-Marit van Nienke en Rob in Ueckermünde. Nu lijkt dat al weer een eeuwigheid geleden. Water schept blijkbaar niet alleen afstand, geografisch gezien, maar ook in tijd. Ik koop vis bij het stalletje aan de haven en Ria maakt een risotto met gerookte makreel. Wel een beetje machtig vindt Ria.


Wat een mooie foto van die avondlucht Aad en het klinkt voor mij geweldig zoals jullie helemaal in het moment (NU) leven!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja Carel, op een schip kun je niet anders. Af en toe denken we ook wel aan morgen. Maar gisteren zijn we vandaag vergeten. Haha. We genieten!
LikeLike