Dag: 11 juni 2020

11 juni 2020,

Het is druilerig in Dokkum. Al de hele dag komt het water als een nevel uit de lucht. Peter en Elly zijn vanochtend op de koffie geweest. Meta en Arnold uit Groningen waren er gisteravond omdat het nu slechts een klein uurtje naar ons rijden is. Dat is het leuke van het reizen op een boot. Ergens laat je wat vrienden achter, maar onderweg vind je weer andere terug.

Er restte ons nog een paar dagen Ameland na ons noodzakelijke uitstapje naar Amsterdam. Met een op Ameland gehuurde auto brachten we donderdag eerst een bezoek aan Ivo en Lisa in Weesp. Nadat we in een Weesp in een hotelletje hebben overnnacht gingen we 5 juni naar de afspraak voor Ria’s knieen. De ACP injectie in beide knieen moet verbetering gaan brengen. Hopen nu maar dat het straks beter gaat.

Een paar dagen later vertrekken we vanaf Ameland richting Lauwersoog. Eerder waaide het te veel en was het doodtij. Dus te weinig water om over de wantijen te kunnen komen. De platen vallen bij eb droog en pas bij hoogwater kunnen we er met 1.20 m diepgang overheen. Bij springtij wel te verstaan. De kosmos bepaalt wanneer er meer of minder water is en wanneer we kunnen gaan. We zijn afhankelijk van de natuurlijke ritmes en dat geeft een soort weldadig gevoel. Een met de natuur. Hoe kun je dat beter voelen dan op een boot in het Waddengebied. Spannend, dit keer moeten we wel over vijf wantijen. Gelukkig, alles gaat goed; onderweg spotten we een enkele zeehond. Die steekt nieuwsgierig zijn kopje boven het water uit, om daarna snel weer onder te duiken.

Wat was het mooi op Ameland, zoveel prachtige natuur. Duinrozen, bottelrozen, gele lis, heide, duindoorn, bloeiende vlierstruiken. Wilde Orchideeën en natuurlijk heel veel weide- en wadvogels. Tureluurs, kievitten, lepelaars, scholeksters, kluten, strandlopertjes, sternen en meeuwen in alle soorten en maten. Teveel om op te noemen.

Nu zijn we weer aan land, varen weer op zoet water, geen eb en vloed. Een wereld van verschil. Eerst hebben we een paar dagen aan een klein steigertje in het Lauwersmeer gelegen en een mooie wandeling gemaakt. Even bijkomen want het varen op de wantijen is behoorlijk inspannend. Tussen het riet dachten we eerst dat de boot een soort alarmpje gaf, begrepen niets van het brommetje. Bleek het de roep van de roerdomp te zijn. Nooit eerder gehoord. En nu dus in Dokkum. Je weet wel :Bonifatius in 754 in Dokkum vermoord. Maar geen nood, alhoewel je hier af en toe een wilde blonde Fries tegenkomt, is Dokkum een pittoresk leuk vestingstadje. Hier blijven we een paar dagen, doen eindelijk weer boodschappen. Nog steeds gelden de coronamaatregelen. De supermarkt mag je niet met z’n tweetjes in. Handen ontsmetten, afstand houden. Het is een hele dans van klanten en personeel om elkaar maar niet voor de voeten te lopen. Niet zomaar even iets pakken, je snel omdraaien omdat je iets bent vergeten. Het is een bizarre tijd. Langzaam maar zeker kunnen we wel wat vrienden ontmoeten maar, er wordt niet geknuffeld. Alleen een elleboog en verder ieder op een hoek van de tafel.

Omdat we pas rond 30 juni in Weesp willen zijn, hebben we tijd genoeg om nog een tijdje door Friesland te scharrelen. We hebben geen haast, de tijd aan ons zelf!